Από τον φίλο νίκο πήρα το παρακάτω μήνυμα σε σχέση με τις εκλογές:
"ώδινεν όρος και έτεκεν μυν", του Λουκιανού στο "πως δει Ιστορίαν συγγράφειν")
Στο φως των απόψεων του ROUSSEAU, ένα ωραίο γαλλικό απόσπασμα μεταφρασμένο από μένα :
Η λαϊκή κυριαρχία δεν είναι δυνατό να αντιπροσωπευτεί, όπως δεν είναι δυνατό να ανατεθεί σε άλλους· αποτελεί ουσιαστικά τη γενική βούληση, και η βούληση δεν αντιπροσωπεύεται : ή μένει ίδια ή γίνεται βούληση άλλων, μέση λύση δεν υπάρχει. Οι βουλευτές του λαού δεν είναι λοιπόν ούτε μπορεί να είναι αντιπρόσωποί του, είναι αποδέκτες των εντολών του· δεν μπορούν να καταλήγουν οριστικά σε τίποτα. Όλοι οι νόμοι που δεν έχουν επικυρωθεί από το Λαό αυτοπροσώπως είναι άκυροι, δεν είναι καν νόμοι. Ο αγγλικός λαός νομίζει ότι είναι ελεύθερος· γελιέται πολύ, είναι μόνο όσο διαρκεί η εκλογή των μελών του Κοινοβουλίου· από τη στιγμή που εκλέγονται, είναι δούλος, δεν είναι τίποτα. Στα μικρά χρονικά διαστήματα της ελευθερίας του, με τη χρήση που κάνει αυτής της ελευθερίας, αξίζει να την χάνει.
Και λίγο παρακάτω
Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που ένας Λαός εκλέγει Αντιπροσώπους, δεν είναι πια ελεύθερος, δεν υπάρχει καν.
Jean-Jacques Rousseau, Κοινωνικό συμβόλαιο, βιβλίο τρίτο, κεφάλαιο 15ο.
Πρώτη δημοσίευση 1762.
νίκος
"ώδινεν όρος και έτεκεν μυν", του Λουκιανού στο "πως δει Ιστορίαν συγγράφειν")
Στο φως των απόψεων του ROUSSEAU, ένα ωραίο γαλλικό απόσπασμα μεταφρασμένο από μένα :
Η λαϊκή κυριαρχία δεν είναι δυνατό να αντιπροσωπευτεί, όπως δεν είναι δυνατό να ανατεθεί σε άλλους· αποτελεί ουσιαστικά τη γενική βούληση, και η βούληση δεν αντιπροσωπεύεται : ή μένει ίδια ή γίνεται βούληση άλλων, μέση λύση δεν υπάρχει. Οι βουλευτές του λαού δεν είναι λοιπόν ούτε μπορεί να είναι αντιπρόσωποί του, είναι αποδέκτες των εντολών του· δεν μπορούν να καταλήγουν οριστικά σε τίποτα. Όλοι οι νόμοι που δεν έχουν επικυρωθεί από το Λαό αυτοπροσώπως είναι άκυροι, δεν είναι καν νόμοι. Ο αγγλικός λαός νομίζει ότι είναι ελεύθερος· γελιέται πολύ, είναι μόνο όσο διαρκεί η εκλογή των μελών του Κοινοβουλίου· από τη στιγμή που εκλέγονται, είναι δούλος, δεν είναι τίποτα. Στα μικρά χρονικά διαστήματα της ελευθερίας του, με τη χρήση που κάνει αυτής της ελευθερίας, αξίζει να την χάνει.
Και λίγο παρακάτω
Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που ένας Λαός εκλέγει Αντιπροσώπους, δεν είναι πια ελεύθερος, δεν υπάρχει καν.
Jean-Jacques Rousseau, Κοινωνικό συμβόλαιο, βιβλίο τρίτο, κεφάλαιο 15ο.
Πρώτη δημοσίευση 1762.
νίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου