“Ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα τη μάνα που σας γέννησε”

“Αυτό το τραγούδι ηχεί στα αυτιά μου από τη στιγμή που διάβασα για το νομοσχέδιο που προωθεί το Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με τη διαχείριση του αιγιαλού και των παραλιών της χώρας, με στόχο -πάντα- την επιχειρηματική ”ανάπτυξη” (!;!) και σίγουρα την ποιοτική υποβάθμιση της ζωής μας και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Οι ένθερμοι υποστηρικτές του τρίπτυχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια προχωρούν σε έναν απίστευτο βιασμό και ένα πρωτοφανές ξεπούλημα των ελληνικών ακτογραμμών σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η πρόσβασή μας πια στις παραλίες θα είναι δύσκολη και οικονομικά ασύμφορη. Αυτό είναι όμως το λιγότερο μπροστά στην καταφανή καταστροφή του περιβάλλοντος, γεγονός εγκληματικό για τις επόμενες γενιές. Έχουμε σκεφτεί με τι εικόνες και επιρροές θα μεγαλώσουν τα παιδιά, τα οποία πια δε θα έχουν κανένα ουσιαστικό και αληθινό δεσμό με τη φύση; Έχουμε καταλάβει ότι η αποκοπή του ανθρώπου από αυτή έχει ως συνέπεια τη δημιουργία μεταλλαγμένων πνευματικά όντων ανίκανων να δεχτούν τις ευεργετικές, για τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, το πνεύμα, την ψυχή, την Τέχνη, το ήθος, επιρροές του φυσικού περιβάλλοντος; Τη δημιουργία ανελεύθερων ανθρώπων που από τη μικρή ηλικία τους θα μαθαίνουν ότι ακόμα και η απόλαυση της φύσης αφορά τους έχοντες και κατέχοντες και ότι σε αυτή τη ζωή όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται, αφού η μοναδική αξία είναι το κέρδος; Οι κυβερνώντες, βέβαια, αυτούς τους πολίτες θέλουν, γιατί μόνο με τέτοιους πολίτες μπορούν να στηρίξουν την εξουσία τους. Το ερώτημα είναι, εμείς αυτό το μέλλον ονειρευόμαστε για τον εαυτό μας και τα παιδιά μας; Αυτή την αγάπη έχουμε για τον τόπο μας; Διότι, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όλοι αυτοί που μέχρι τώρα έχουν ξεπουλήσει κυριολεκτικά εργασιακά κι ανθρώπινα δικαιώματα, την Υγεία, την Παιδεία, αξίες, το φυσικό περιβάλλον, γιατί τάχα υπεραγαπούν αυτήν την πατρίδα και διακαώς θέλουν να τη σώσουν, μοιάζει με την αγάπη που έχει ο νταβατζής για την πουτάνα του που την ”αγαπά” όσο αυτή του φέρνει

χρήμα! Αν μας ικανοποιεί αυτό, τότε: ”Περάστε κόσμε…’‘ Βασιλική Μ-ίντζα

...
Πηγή