Ουλαλούμ
Χαλκίδα
Το διαιωνιζόμενο αίσχος της Δημοτικής Αγοράς στη Χαλκίδα είναι μία
ακόμη απόδειξη (ίσως η πιο κατάπτυστη) της συνεχούς διαπλοκής και υποκρισίας
όσων κυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν την πόλη. Απόδειξη, επίσης,
ανικανότητας αλλά και έλλειψης προοπτικής αφού μάλλον η μόνη τους επιδίωξη
είναι η εξυπηρέτηση ή η εξουσιαστική διαχείριση συγκρουόμενων οικονομικών
συμφερόντων, στην τετραετία που αναλογεί στον καθένα. Το ότι όμως τόσα χρόνια
δεν καθάριζαν το χώρο της εγκαταλελειμμένης δημοτικής αγοράς προκαλώντας
εσκεμμένα (όπως οι ίδιοι δηλώνουν χωρίς να ντρέπονται) δυσοσμία και βρωμιά στο
κέντρο της πόλης για να εκβιάσουν την οργή των πολιτών (όπως οι ίδιοι
παραδέχονται), πώς να το χαρακτηρίσουμε; Είναι γελοίοι και επικίνδυνοι. Πώς
είναι δυνατόν όμως τέτοιου είδους εξουσιαστικοί τσαμπουκάδες να επιβάλλονται σε
μια ολόκληρη πόλη και κανένας να μην μιλάει;
Το ζήτημα ξαναφούντωσε με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
να επιτρέψει την κατεδάφιση της Δημοτικής Αγοράς, λύνοντας τα χέρια στα
αρπακτικά που εποφθαλμιούν το χώρο τόσα χρόνια. Καμία μέριμνα για τον κοινωνικό
χαρακτήρα, την ιστορική μνήμη, καμία αναφορά στο τμήμα της Δημοτικής
Αγοράς το οποίο αποτελεί ένα από τα πρώτα οικοδομήματα σε ρυθμό
BAUHAUS στην Ελλάδα. Τι τους νοιάζει; Ένα τους νοιάζει: η ανάπτυξη,
οι μπίζνες δηλαδή.
Στέλνουμε δύο κείμενα που προσπαθούν να πραγματευτούν με πιο σφαιρικό τρόπο
το ζήτημα αλλά και να το θέσουν στη βάση της απαίτησης των καιρών που ζούμε:
της άμεσης δημοκρατίας δηλαδή. Το πρώτο περιέχει μια πολύ ρεαλιστική πρόταση
αναμόρφωσης του χώρου με κοινωνικούς όρους, το δεύτερο δημοσιεύτηκε το
2006, την τελευταία φορά που κορυφώθηκε η συζήτηση γύρω από το θέμα και
παραμένει ακόμη επίκαιρο.
Χαλκίδα:
Δημοτική αγορά δημόσια, κοινωνική, για όλους
ΔΗΜΟΤΙΚΗ
ΑΓΟΡΑ: ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ή ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου