«Πράσινη ανάπτυξη» και αγορές

Στις πρόσφατες δηλώσεις στο κοινοβούλιο του υπουργού περιβάλλοντος της κυβέρνησης της Γερμανίας, η οποία υποτίθεται ότι πρωτοστατεί στη «προστασία» του κλίματος, φαίνεται καθαρά πως αντιμετωπίζουν το όλο ζήτημα οι φιλελεύθερες και σοσιαλφιλελεύθερες κυβερνήσεις. «Η γνώμη μας είναι ότι η προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος δεν πρέπει να υλοποιείται ενάντια στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς, αλλά ότι πρέπει να το προσπαθήσουμε ακριβώς στα πλαίσιά της... Η οικολογία και η προστασία περιβάλλοντος δημιουργούν αγορές. Πολιτική προστασίας περιβάλλοντος, σημαίνει καινοτομία και οικονομική στρατηγική...»
Και μάλιστα αυτή την περίοδο που υπάρχει κρίση στους παραδοσιακούς τομείς της οικονομίας και οι υπηρεσίες της φύσης(καθαρός αέρας-νερό-έδαφος) «αποτιμήθηκαν» ότι υπερβαίνουν τα 3,5 τρις Ε κάθε χρόνο, ιδού ένα πεδίο λαμπρό για το μέρος του κεφαλαίου που θα επενδύσει στη «πράσινη οικονομία». Το περιμένουν τεράστια κέρδη.
Το περιβάλλον όμως τι το περιμένει; Αν βγάλουμε συμπεράσματα από την προηγούμενη 20ετία, όχι και πολλά πράγματα. Μετά το Κιότο, οι στόχοι που τέθηκαν τότε για τις μειώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αφέθηκαν να υλοποιηθούν από την ίδια την αγορά. Στη συνέχεια μάλιστα εφευρέθηκε και η καινοτόμα «αγορά ρύπων», που θα έλυνε το πρόβλημα. Το αποτέλεσμα 20 χρόνων περιβαλλοντικής δράσης της αγοράς το γνωρίζουμε όλοι. Επιδείνωση της οικολογικής κρίσης σε όλα τα επίπεδα, αλλά άνθιση του κύκλου εργασιών εκείνων των εταιρειών που ανέπτυξαν «πράσινη εταιρική υπευθυνότητα».
Και η Siemens δείχνει το δρόμο:+ 11 % αύξηση του κύκλου εργασιών στον τομέα των περιβαλλοντικών τεχνολογιών είχε η πολυεθνική Siemens στο οικονομικό έτος 2008/2009, σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο.
Παρά τη κρίση είχε 23 δις Ευρώ τζίρο με πράσινες τεχνολογίες(π.χ. φωτοβολταϊκά). Οι υπόλοιπες δουλειές της αντίθετα έπεσαν τον ίδιο χρόνο κατά 4%, όπως ανακοίνωσε η ίδια τις 12-11-09.
Έτσι η πολυεθνική, με τα γνωστά σκάνδαλα διαφθοράς σε παγκόσμιο επίπεδο, μπόρεσε να σταθεροποιηθεί και να αποφύγει τα χειρότερα της κρίσης με τη βοήθεια των εναλλακτικών τεχνολογιών. Οι οικο-δουλειές της αυξάνονται μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που έχουν ξεπεράσει και τον ίδιο τον προγραμματισμό της. Ο για το 2011 αντίστοιχος προγραμματισμένος τζίρος της, ύψους 25 δις Ε, θα έχει καλυφθεί ήδη από το 2010, υπολογίζουν οι μάνατσερς της επιχείρησης.
Συνολικά ο τζίρος με τα πράσινα προϊόντα της το 2009 ήταν το 30% του συνολικού της τζίρου με προοπτική μεγάλης αύξησης, ενώ αρκετά πίσω βρίσκονται οι ανταγωνιστές της General Electric (13 δις E) και Philippς (7 δις E) αντίστοιχα.
Στα τέλη της δεκαετίας του `80, θυμάμαι, η Siemens είχε αγοράσει τις Καλλιφορνέζικες μικρές εταιρείες φωτοβολταϊκών και στη συνέχεια δεν συνέχισε τις επενδύσεις της στον τομέα, γιατί τότε πραγματοποιούσε τα μεγάλα κέρδη της σε άλλους τομείς, όπως π.χ. στη πυρηνική βιομηχανία. Έλεγξε τις εξελίξεις στη φωτοβολταϊκή τεχνολογία για αρκετό διάστημα, αφαιρώντας της την αποκεντρωτική-απολευθερωτική δυνατότητά της (με την έννοια των μικρών εφαρμογών της στις στέγες και τις αυλές για οικογενειακή-ατομική παραγωγή-κατανάλωση ηλεκ. Ρεύματος). Και όταν είδε ότι θα έχανε το παιχνίδι από καινούργιες μικρές εταιρείες του κλάδου στη Γερμανία, οι οποίες μεγαλώνανε μπαίνοντας στο χρηματιστήριο και πραγματοποιώντας τα ψηλότερα συγκριτικά κέρδη, αποφάσισε να μπει δυναμικά στον πράσινο τομέα(εξάλλου τώρα και σε αυτόν τον τομέα επικράτησε και πάλι η μεγέθυνση και η συγκέντρωση και όχι «το μικρό είναι όμορφο», οπότε ξέρει καλά τη δουλειά). Δεν το έκανε λοιπόν από ευαισθησία στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Το έκανε γιατί τώρα οι πράσινες επενδύσεις έχουν τις μεγαλύτερες αποδόσεις και δεν υπάρχει εδώ «φούσκα».