Ο στόχος αυτού του μπλόκ είναι να συνεισφέρει στη διαμόρφωση μιας μακροπρόθεσμης πρότασης διεξόδου από το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης και τα αξεπέραστα κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα που έχει επιφέρει στις ανθρώπινες κοινότητες. Και αυτό θα είναι δυνατόν αν επικρατήσει η ορθολογική αντιμετώπισή τους.
Όμως δεν είναι μια ουτοπία να περιμένει κανείς από την πλειοψηφία των ανθρώπων να συμπεριφερθούν ορθολογικά στο μέλλον, από τη στιγμή που τις περισσότερες φορές στο παρελθόν έχει συμπεριφερθεί εγωιστικά, ωφελιμιστικά και παράλογα;
Η διαφορά όμως που θα υπάρχει σε σχέση με το παρελθόν είναι η κρισιμότητα της μελλοντικής κατάστασης για την ίδια τη ζωή της βιόσφαιρας και του ανθρώπινου είδους. Η εικόνα του μοναδικού και όμορφου πλανήτη που ταξιδεύει αδιάκοπα σαν πλοίο στο διάστημα, και η οποία εικόνα έχει εντυπωθεί σχεδόν σε όλους τους εγκεφάλους των ζώντων ανθρώπων(να και ένα καλό από την τηλεόραση), εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε εικόνα ενός πλοίου-του Τιτανικού για παράδειγμα- που πρόκειται να συγκρουσθεί με το καταστροφικό παγόβουνο, αν δεν υπάρξει αλλαγή πορείας. Και από αυτή τη σύγκρουση δεν πρόκειται να γλυτώσουν ούτε ο καπετάνιος, ούτε οι μηχανικοί, ούτε οι ναύτες ή οι επιβάτες του(κοινωνικοί συμβολισμοί βέβαια το πλήρωμα και οι ταξιδιώτες).
Μπροστά στη δυνατότητα να επικρατήσει ένα τεχνοφασιστικό σύστημα, ακόμα πιο βίαιο, εκμεταλλευτικό και καταστροφικό για τον άνθρωπο και τη φύση από τον ίδιο τον καπιταλισμό, υπάρχει ελπίδα, πρέπει να την έχουμε τουλάχιστον αρκετοί, ότι δεν θα επιλέξουμε σαν είδος την αυτοκαταστροφή, ακόμα και για εγωιστικούς λόγους. Θα υπάρχει η ελπίδα να επιλέξουμε ορθολογικά, όχι την ευθεία πορεία που οδηγεί στο παγόβουνο, αλλά μια άλλη, οποιαδήποτε άλλη εκτός από αυτήν που οδηγεί στη σύγκρουση.
Ο άνθρωπος σαν οντότητα είναι και homosapiens και homodemians(και ορθολογικός και παράλογος) ταυτόχρονα. Κάποτε επικρατεί η μια πλευρά του και άλλες φορές πάλι η άλλη πλευρά του. Σήμερα η βουλιμία του για εξουσία και καταναλωτισμό και ο εξατομικευμένος ωφελιμιστικός τρόπος ζωής που προωθεί το δυτικό αναπτυξιακό μοντέλο, έχει αναδείξει σαν κυρίαρχη πλευρά του τη homodemians. Αυτό όμως δεν αποκλείει στο μέλλον να ξαναγίνει ορθολογικός και να προχωρήσει σε κοινωνικές δομές, που θα ευνοούν ακριβώς αυτή του τη πλευρά.
Είναι πράγματι λογικό να θελήσουμε να αποφύγουμε τη καταστροφή, αλλά αυτό χωρίς καμία εγγύηση. Το αν θα την αποφύγουμε καλύτερα ακολουθώντας τη κατεύθυνση της τοπικοποίησης που προτείνεται εδώ, μένει να αποδειχθεί. Σε κάθε περίπτωση όμως θεωρώ ότι είναι μεγαλύτερη ουτοπία να περιμένουμε μια «παγκόσμια κυβέρνηση» να διαχειρισθεί είτε την καταστροφή και τη τεχνοφασιστική κοινωνία, είτε την επιβολή της αποανάπτυξης «από τα πάνω»(με αυτή την έννοια θα είναι μια «κακοτοπία»). Η Τοπικοποίηση είναι η αποανάπτυξη που θα ακολουθηθεί από τις τοπικές κοινωνίες με τη θέλησή τους και από ανάγκη, χωρίς να τους επιβληθεί από ένα παγκόσμιο φασιστικό καθεστώς. Και έχει περισσότερες πιθανότητες σαν «ευτοπία».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου