Γιατί η κοινοτίστικη οικονομία, παρόλο που δοκιμάσθηκε στο παρελθόν, σήμερα μπορεί να μας οδηγήσει σε μια καλύτερη κοινωνία;

Γιατί σήμερα ξέρουμε, μάθαμε. Ένας κρίσιμος αριθμός ανθρώπων πια, μπορούμε να «σκεφτόμαστε παγκόσμια και να δρούμε τοπικά», έχοντας στη διάθεσή μας τις έρευνες και τα στοιχεία(σε αυτό έχουν βοηθήσει και οι τεχνολογίες της πληροφορικής και των επικοινωνιών-διαδίκτυο), που δείχνουν την αποτυχία του καπιταλισμού να βελτιώσει τις συνθήκες επιβίωσης του συνόλου της ανθρωπότητας. Ακόμα χειρότερα, που δείχνουν ότι δεν θα υπάρχει καν μέλλον για την ίδια τη βιόσφαιρα.
Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία και ο «κοινός νους» μπορεί να αντιληφθεί εύκολα πια, το αδιέξοδο της ανάπτυξης που ακολουθήσαμε. Σε αυτό έχει βοηθήσει η απομυθοποίηση του "τουρμποκαπιταλισμού" και της παγκοσμιοποίησης τα τελευταία χρόνια, ιδίως με την παρούσα οικονομική κρίση, που όλο και θα βαθαίνει. Βοηθούν επίσης και οι πρώτες φυσικές καταστροφές και κλιματικές αλλαγές, που βιώνουμε σαν ενδείξεις των επερχόμενων μη αντιστρέψιμων μεγάλων καταστροφών. Όλα αυτά συντείνουν στο να αυξάνει η ευαισθητοποίηση σε σχέση με τα άμεσα προβλήματα που δημιουργούν οι κοινωνικές ανισότητες, η έλλειψη της δημοκρατίας, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και οι εξαφανίσεις ειδών ζωής.
Γιατί ένα σημαντικό ποσοστό έχει απηυδήσει πια και θέλει ένα άλλο σύστημα, οποιοδήποτε άλλο, αρκεί να μην είναι το υπάρχον.
Γιατί στη συνέχεια η κοινοτίστικη οικονομία, στηριζόμενη στη συλλογική- κοινοτική ιδιοκτησία, στην αλληλεγγύη και συνεργατικότητα και στην άμεση δημοκρατία στη λήψη των οικονομικών αποφάσεων, θα μπορέσει να ικανοποιήσει τις βιοτικές ανάγκες της κοινωνίας με αναβαθμισμένη ποιότητα, με ένα μίνιμουμ εργασίας και με πολύ μικρότερο οικολογικό "αποτύπωμα".
Γιατί οι συνομοσπονδιοποιημένοι δήμοι- κοινότητες δεν θα είναι επιστροφή στο παρελθόν, ούτε η νοσταλγία του, αλλά θα είναι οι πολιτικές κοινωνικές δομές μέσα από τις οποίες θα εκφράζεται καλύτερα, θα θεσμοθετεί ευκολότερα και θα ελέγχει περισσότερο ο "πολίτης-πρόσωπο". Γιατί θα είναι η ανασυγκρότηση και η υπέρβαση του «άσχημου» παρόντος, επειδή θα ξεκινήσουμε από κει που η πρόοδος θα εντοπίζεται στην ώθηση της ανθρώπινης φαντασίας και λογικής να διορθώσει το σημερινό αδιέξοδο, χρησιμοποιώντας παράλληλα τις γνώσεις και εμπειρίες που έχουν παραχθεί από αυτό το αδιέξοδο.