Μπορεί η αριστερά να ξεφύγει από τον οικονομισμό; του Serge Latouche

a University of Paris-Sud, France

«Ας το πούμε ακόμα πιο καθαρά: το τίμημα που πληρώνουμε για την ελευθε­ρία, είναι η καταστροφή της οικονομίας ως κεντρικής, και στην πραγματικό­τητα ως μοναδικής, αξίας. Είναι ένα τόσο υψηλό τίμημα; Για μένα φυσικά και όχι. Προτιμώ πολύ περισσότερο να αποκτήσω έναν καινούριο φίλο από ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Προτίμηση υποκειμενική, χωρίς αμφιβολία. Αλλά α­ντικειμενικά; Εγκαταλείπω οικειοθελώς στους πολιτικούς φιλόσοφους το έργο του να 'θεμελιώσουν' την (ψευτο-) κατανάλωση ως υπέρτατη αξία».

Κορνήλιος Καστοριάδης (Castoriadis 2010)

Μια έξοδος από το αδιέξοδο της κοινωνίας της ανάπτυξης προϋποθέτει, α­ναμφίβολα, την εξεύρεση τρόπων για τη δημιουργία ενός άλλου κόσμου, ενός κόσμου που θα διέπεται από επιλεγμένη εγκράτεια και λιτή αφθονία, ενός κόσμου που μπορεί να υπάρξει. Ωστόσο, για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να ξεφύγουμε από το τέλμα της «κριτικής» σκέψης, δηλαδή της σκέ­ψης που κληρονομήσαμε και που αποτελεί σήμερα το κατεξοχήν διανοητικό «κεφάλαιο» των διαφόρων συνιστωσών της Αριστεράς. Η επινόηση νέων μορφών πολιτικής δράσης σημαίνει ότι πρέπει να ξανασκεφτούμε την πολι­τική ως έχει και να βρούμε μια λύση για το αδιέξοδο της πολιτικάντικης εκ­δοχής της. Ένας από τους λόγους (ενδεχομένως ο σημαντικότερος) αποτυ­χίας του σοσιαλισμού είναι ανιχνεύσιμος στη θέληση να καταστούν ηγεμο­νικά τόσο ένας πολιτικός λόγος όσο και ένα μοντέλο. Όχι ότι δεν υπήρξαν διαφορετικές εκδοχές σοσιαλισμού, όπως ο λενινισμός, ο σταλινισμός, ο μαοϊσμός, ο τροτσκιμός καθώς και οι σοσιαλδημοκρατίες. Παρόλα αυτά κα­θένα από αυτά τα ρεύματα και μοντέλα σκέψης υπήρξε ανίκανο να καλωσο­ρίσει τον πολλαπλό χαρακτήρα της αλήθειας και την ποικιλομορφία συγκε­κριμένων λύσεων...

περισσότερα