Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Αποανάπτυξη, Ελλάδα και κρίση

Γιώργος Καλλής a, Πάνος Πετρίδης b

a ICREA and Institut de Ciència i Tecnologia Ambientals (ICTA), Universitat Autonoma de Barcelona, Barcelona, Spain, b Vienna Institute of Social Ecol­ogy, Alpen-Adria-Universität Klagenfurt, Austria.

1.   Τελικά τί είναι, και τί δεν είναι, η αποανάπτυξη;

Αποανάπτυξη είναι το κάλεσμα για μια οργανωμένη έξοδο από την καπιτα­λιστική οικονομία της ανάπτυξης (Fournier 2008, κεφάλαιο 4). Δεν είναι απαραίτητα έξοδος σε κομμούνες, οικοχωριά ή την επαρχία, αν και τα πα­ραπάνω συχνά νοηματοδοτούν και μετουσιώνουν το αποαναπτυξιακό φαντασιακό. Όπως συνηθίζει να λέει μεταφορικά ο Serge Latouche, ο στόχος δεν είναι να δραπετεύσουμε, αλλά να δημιουργήσουμε οικοχωριά στην καρ­διά των μεγαλουπόλεων. Μιλάμε δηλαδή για μια έξοδο από το κυρίαρχο φαντασιακό που συντελείται τόσο στο επίπεδο των αντιλήψεων όσο και στο επίπεδο των θεσμών και των καθημερινών πρακτικών. Όσον αφορά στις αντιλήψεις, η αποανάπτυξη μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τις συλλογικές αξίες και τους κεντρικούς στόχους των δημόσιων πολιτικών, βλέποντας πέραν από την αύξηση του ΑΕΠ. Στο επίπεδο των θεσμών, προ­τάσεις όπως το βασικό εισόδημα ή η ελάττωση των ωρών εργασίας, στο­χεύουν στην απελευθέρωσή μας από τη μισθωτή εργασία. Όσον αφορά στην καθημερινότητα, μη-καπιταλιστικές οικονομικές πρακτικές κοινωνικής ή αλληλέγγυας οικονομίας, οι «ουτοπίες του τώρα» (Carlson and Manning 2010), αποτελούν μορφές αυτοοργάνωσης οι οποίες βασίζονται στη συλλο­γική ιδιοκτησία, δεν απαιτούν μισθωτή εργασία και παράγουν αξίες χρήσης και όχι ανταλλαγής (Conill et al. 2012, Gibson-Graham 2006). Η αλληλέγγυα οικονομία είναι από τη φύση της «αποαναπτυξιακή» και οικολογική αφού δεν βασίζεται στη λογική της συσσώρευσης, και αδυνατεί να προσφέρει αυξανόμενα χρηματικά εισοδήματα. Μπορεί να προσφέρει μόνο αξίες χρή­σης σε μικρή και οικολογική κλίμακα. Είναι μια οικονομία σύνδεσης και δη­μιουργίας «από κοινού»....
περισσότερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου