Για το περιβάλλον
Διαιωνίζεται η αυθαίρετη αλλαγή χρήσεων και η βίαιη μετατροπή των φυσικών εκτάσεων σε οικισμούς. Αυθαίρετα μονιμοποιούνται ακόμη και σε ευαίσθητες περιοχές, όπως οι δασικές εκτάσεις και οι προστατευόμενες περιοχές NATURA2000. Με τη δόμηση καταστρέφεται η συνοχή του οικοσυστήματος και αλυσιδωτά όλη του η βιοποικιλότητα. Οι προβλέψεις του νομοσχεδίου για το «περιβαλλοντικό ισοζύγιο» είναι σχεδιασμένες με πλήθος κενά. Και στην καλύτερη όμως περίπτωση αφορούν μόνο την πολεοδομική διάσταση (πυκνότητα δόμησης, μελλοντική διαθεσιμότητα ελεύθερων χώρων) και όχι την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, που απαιτεί μεγάλες ενιαίες εκτάσεις χωρίς δόμηση και άλλες βαριές παρεμβάσεις.
Για την οικονομία
Σε εποχή οξύτατης δημοσιονομικής κρίσης, διαγράφονται πάνω από 10 δις ευρώ προστίμων (85% των ποσών που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία), που κυριολεκτικά χαρίζονται στους αυθαίρετους οικιστές. Για να αναπληρωθούν τα έσοδα που θυσιάζει το Δημόσιο, επιβάλλονται στο σύνολο της κοινωνίας αντίστοιχοι επιπλέον φόροι και περικοπές αναγκαίων δημόσιων δαπανών: 40% των δημοσιονομικών μέτρων του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος θα είχαν αποφευχθεί, αν τα πρόστιμα αυτά εισπράττονταν κανονικά.
Ιδιαίτερη πλευρά στην οικονομική διάσταση, αποτελεί η υποβάθμιση των φυσικών πόρων του τουρισμού. Η παγίωση της αυθαίρετης δόμησης έρχεται να συνδυαστεί με τις ρυθμίσεις για οικισμούς τουριστικής κατοικίας και με την εκποίηση δημόσιων εκτάσεων για οικοδόμηση, υποβαθμίζοντας ριζικά ό,τι απομένει από το ελληνικό τοπίο ως κίνητρο για προσέλκυση επισκεπτών.
Για τη συνταγματική νομιμότητα
Οι συντάκτες του νομοσχεδίου έχουν κάνει φιλότιμες σημαντικές προσπάθειες να την παρακάμψουν ώστε να αποφύγουν μια μετωπική σύγκρουση: αντί για επίσημη πλήρη νομιμοποίηση επιχειρούν «τακτοποίηση» με διάρκεια δεκαετιών (χωρίς να αποκλείουν καν τη δυνατότητα να ανανεωθεί αργότερα για άλλες τόσες), εξαιρούν αυθαίρετα σε δάση, ρέματα και αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς πάντως να διασφαλίζουν ούτε την άμεση κατεδάφιση. Καταπατούν όμως ανοικτά την προστασία των δασικών εκτάσεων και των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών (όπως υγρότοποι και δίκτυο NATURA2000), που επίσης προστατεύονται άμεσα ή έμμεσα από το άρθρο 24 του Συντάγματος. Με τις ρυθμίσεις αυτές μάλιστα καλλιεργούν προσδοκίες, ενόψει της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης, για πλήρη άρση της συνταγματικής προστασίας των δασικών εκτάσεων που αποτελούν το 25% της συνολικής έκτασης της χώρας.
Για την κοινωνική δικαιοσύνη
Η νομιμοποίηση παρανόμων πράξεων τέτοιας έκτασης και με τόσο σοβαρές συνέπειες αποτελεί επίσημη θεσμοθέτηση της άνισης μεταχείρισης σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και πριμοδότηση όσων αψηφούν τους νόμους. Το κενό στα δημόσια έσοδα από τη διαγραφή των προστίμων, επιβαρύνει το σύνολο της κοινωνίας με δεκάδες δις ευρώ άδικων επιπλέον δημοσιονομικών μέτρων. Παραβλέπεται επιπλέον η μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών (που πιέζει και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα) αλλά και των άλλων επιβαρύνσεων που πληρώνονται για τις κανονικές οικοδομές. Θολές παραμένουν και οι ρυθμίσεις για την «κύρια και μοναδική κατοικία», όπου φαίνονται να αφήνονται παραθυράκια προνομιακής μεταχείρισης και για όσους έχουν μεταβιβάσει ακίνητη περιουσία σε μέλη της οικογένειάς τους. Κυριότερο είναι όμως το μήνυμα προς την κοινωνία, σε εποχές κρίσης, ότι επιβραβεύονται συμπεριφορές ανομίας, διαφθοράς και πελατειακών σχέσεων που συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό να φθάσουμε στο σημερινό σημείο.
Από ανακοίνωση των Ο.Π.
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου