Ποιητής… εκ του προχείρου

Του Φάνη Λυσιφάνη

Θρίαμβος! Εις το Μουντιάλ μπήκαμε στους δεκάξι

και του γαϊδάρου η ουρά φοβάμαι μήπως στάξει.

Πιο γαλανός ο ουρανός, πιο φωτεινές οι αχτίδες

αναπτερώθηκαν ξανά του έθνους οι ελπίδες!

Να σκίσουμε την Κυριακή θέλω την Κόστα Ρίκα

για να πειστώ πως της ζωής το νόημα το βρήκα!

Το να κορνάρω μου αρκεί και να φωνάζω ζήτω

για όλα τ’ άλλα, βρε παιδιά, γαία πυρί μιχθήτω!

Τι κι αν με τ’ αναδρομικά δικαστικών κι ενστόλων

νέο παλούκι θα χωθεί εις τον δικόν μας κώλον

κι αν σκάσει το πλεόνασμα σαν όμορφο μπαλόνι

που τρύπησε και τίποτα δεν το ξαναφουσκώνει.

Τι κι αν χαθούν εξάμηνα εις το Πολυτεχνείο

εμένα ο νους μου κι η ψυχή πετάνε προς το Ρίο…

Χέστηκα για προγράμματα και σχέδια μεγάλα

δικαίωση πια καρτερώ μονάχα απ’ την μπάλα.

Εντεκα παίκτες λεβεντιά κι από κοντά ο Σάντος

το νέο δωδεκάθεο! Ο,τι κι αν λέω πάντως

την Κυριακή θα καρφωθώ κι εγώ στην πολυθρόνα

βρέξει-χιονίσει: προς Θεού, δεν χάνω τον αγώνα!

Τον περιμένω πώς και τι για να πανηγυρίσω

κι ας ξέρω πως απ’ τ’ όνειρο και πάλι θα ξυπνήσω.

Ετσι που με κατάντησες της γκρίνιας μαύρο φίδι

ξέχασα πώς είν’ να νικάς έστω και στο παιχνίδι…
http://www.efsyn.gr/?p=211369