Με κούφαναν τα τζιτζίκια φέτος. Για πρώτη φορά έστησα
αυτί και τα αφουγκράστηκα. Στιγμές, στιγμές έμοιαζαν να τσιρίζουν όλο και πιο
δυνατά. Άλλες στιγμές λες και κουράζονταν κι έπαιρναν να ξαποσταίνουν.
Ακούγονταν τότε μερικά μόνο με κουρασμένες φωνές αλλά σε λίγο η χορωδία
ξανάρχιζε.
Τραγουδήστε και χαρείτε, σκέφτηκα. Αυτό μόνο ξέρετε να
κάνετε. Κάθε καλοκαίρι μας παίρνετε τ’ αυτιά αλλά το χειμώνα, θα τρέχετε να
ζητάτε κανένα σπόρο από τα μυρμήγκια, που συνεχίζουν να εργάζονται υπομονετικά
κι αθόρυβα όλο το καλοκαίρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου