Ζούμε μια ιστορική περίοδο όπου η έννοια της ανάπτυξης είναι
ταυτισμένη με την οικονομική μεγέθυνση. Η ανάπτυξη παρουσιάζεται ως η
αυτονόητη κοινωνική συμφωνία που συμβάλλει καθοριστικά στην πρόοδο. Η
μεγέθυνση της οικονομικής δραστηριότητας φαντάζει ως κλειδί εξόδου από
τη βαθιά, παγκόσμια οικονομική κρίση· ως το όχημα που όχι μόνο θα μας
ξαναφέρει στην ευημερία της προηγούμενης περιόδου, αλλά και θα μας
οδηγήσει σε νέες, ακόμα πλουσιότερες Εδέμ.
Σε μεγάλο βαθμό, η προπαγάνδα της κυρίαρχης ιδεολογίας βρίσκει αποδοχή και στις κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αμφισβητούν την κρατούσα κοινωνική οργάνωση, καθώς η αμφισβήτηση δεν αφορά το αξιακό σύστημα των κοινωνιών μας στο σύνολό του, αλλά κυρίως το ποιος ιδιοποιείται τον παραγόμενο πλούτο. Δεν αμφισβητείται το τι σημαίνει ευημερία, αλλά ποιοι ευημερούν· δεν αμφισβητείται η κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση, αλλά το ποιος κερδίζει τη μερίδα του λέοντος από τα οφέλη της κυριαρχίας...
Σε μεγάλο βαθμό, η προπαγάνδα της κυρίαρχης ιδεολογίας βρίσκει αποδοχή και στις κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αμφισβητούν την κρατούσα κοινωνική οργάνωση, καθώς η αμφισβήτηση δεν αφορά το αξιακό σύστημα των κοινωνιών μας στο σύνολό του, αλλά κυρίως το ποιος ιδιοποιείται τον παραγόμενο πλούτο. Δεν αμφισβητείται το τι σημαίνει ευημερία, αλλά ποιοι ευημερούν· δεν αμφισβητείται η κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση, αλλά το ποιος κερδίζει τη μερίδα του λέοντος από τα οφέλη της κυριαρχίας...
Περισσότερα: http://www.topikopoiisi.com/1/post/2012/12/199.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου