Με παρέμβαση εισαγγελέα μετά από καταγγελίες
κατοίκων της Αλοννήσου διεκόπησαν οι παράνομες υλοτομίες που λάμβαναν χώρα για
αρκετές ημέρες σε δάσος του νησιού με την ανοχή και την αδειοδότηση (!) της
Δημοτικής Αρχής.
Σύμφωνα με τον Δασάρχη Σκοπέλου, ο Δήμος όφειλε να
εφαρμόσει τη Ρυθμιστική Διάταξη που είχε εκδώσει το Δασαρχείο για τον καθορισμό
του τόπου και του τρόπου ξύλευσης χαμηλών φυτών για καυσόξυλα, επιτελώντας
παράλληλα και άλλες ωφέλιμες για το δασικό οικοσύστημα εργασίες (καθαρισμό
πευκοδάσους, ενέργειες πρόληψης πυρκαγιάς, κ.ά.). Αντί αυτού, ο Δήμος όχι μόνο
δεν ανέλαβε την υλοτομία, όπως όριζε η διάταξη, αλλά με μια προχειρότατη
διαδικασία αδειοδότησης επέτρεψε στους δικαιούχους να υλοτομήσουν μόνοι τους
ακόμα και σε περιοχή που δεν προέβλεπε η διάταξη, χωρίς ταυτόχρονα να τους
καθοδηγήσει σύμφωνα με τις συστάσεις του Δασαρχείου και χωρίς να επιβλέψει τις
υλοτομίες, όπως επίσης όφειλε, αφού το δάσος είναι διακατεχόμενο και άρα στην
εποπτεία και ευθύνη του.
Αν ο Δήμος φρόντιζε εξ αρχής να εφαρμόσει τη
ρυθμιστική δασική διάταξη, με την οποία μπορούσε να προμηθεύσει τους δημότες με
ξυλεία για καυσόξυλα δίκαια, χωρίς να υποβαθμίσει το δάσος, τα οφέλη θα ήταν
πολλαπλά: εξασφάλιση καυσόξυλου για όλους τους δικαιούχους, καθαρισμός δάσους,
πρόληψη πυρκαγιών, εξοικονόμηση κονδυλίων για καθαρισμούς στην αντιπυρική
περίοδο, δημιουργία συνείδησης του οφέλους του δάσους σε περίοδο κρίσης.
Αντιθέτως, οι ενέργειές του οδήγησαν σε περιβαλλοντική υποβάθμιση και πιθανά σε
κοινωνική αδικία, αφού κανείς δεν ξέρει με τι ποσότητες ξυλείας εφοδιάστηκε ο
καθένας και αν υπάρχουν δικαιούχοι που δεν πρόλαβαν καν να υλοτομήσουν.
Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι η ανευθυνότητα και η προχειρότητα της Δημοτικής
Αρχής τελικά στρέφεται εναντίον των δημοτών, το συμφέρον των οποίων υποτίθεται
ότι υπερασπίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου