Το βασικό διακύβευμα της εποχής, υπό αυτήν την έννοια, θα μπορούσε να
συνοψιστεί στην εξής περιγραφή: η συγκυρία στην οποία εισέρχονται
σταδιακά οι κοινωνίες μας χαρακτηρίζεται από
μια βασική και προς το παρόν αξεπέραστη αντίφαση ανάμεσα, αφενός, στη
διαιώνιση της κοινωνίας της κατανάλωσης σε φαντασιακό επίπεδο (δηλαδή ως
εικόνας, επιθυμητού στόχου και επίσημης «ιδεολογίας» των σύγχρονων
κοινωνιών, η οποία διαμορφώνει τα άτομα στην καθημερινή ζωή και τον
«ελεύθερο χρόνο» τους) και τη συρρίκνωση, από την άλλη πλευρά, των
οικονομικών βάσεων μιας τέτοιας κοινωνίας, μέσω της φτωχοποίησης των
μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων των δυτικών πληθυσμών. Με άλλα
λόγια, αρχίζει να διαμορφώνεται ένα ρήγμα ανάμεσα στον τρόπο με τον
οποίο αναθρέφονται και διαμορφώνονται σε πολιτιστικό και ανθρωπολογικό
επίπεδο τα άτομα που απαρτίζουν τις σημερινές κοινωνίες (μέσω, δηλαδή,
της μαζικής κουλτούρας που προάγει έναν καταναλωτικό ευδαιμονισμό της
ευκολίας, της άμεσης και υποχρεωτικής ικανοποίησης των επιθυμιών μας και
της υπέρβασης κάθε μορφής ορίου, διαμέσου των πολυπλόκαμων καναλιών
της: τηλεόραση, διαδίκτυο, γκάτζετς κ.λπ.) και τον τρόπο με τον οποίο
καλούνται να τα βγάλουν πέρα σε «υλικό» επίπεδο (συμπίεση των μισθών,
επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, εκτίναξη της ανεργίας κ.λπ.)...
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου