Τέλος στο σφυροδρέπανο για το ΚΚ Γαλλίας

Εγκαταλείπει το σφυροδρέπανο το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του.

Στη θέση του θα μπει ως έμβλημα ένα πεντάκτινο αστέρι, το οποίο αντιπροσωπεύει την ευρωπαϊκή αριστερά.

«Θέλουμε να στραφούμε στο μέλλον. Το σφυροδρέπανο είναι ένα σεβαστό σύμβολο, αλλά δεν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα», δικαιολόγησε την απόφασή του ο γενικός γραμματέας του ΚΚ Γαλλίας, το οποίο ιδρύθηκε το 1920.

Με αναφορά στο θέμα της κατάργησης του σφυροδρέπανου πήρα ένα μήνυμα από τον Νίκο από το Παρίσι:

Ένα ρολόι σταματημένο

Παρίσι, Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2013

Καλησπέρα !

Εδώ, πέφτει ελαφρό χιονόνερο.

Είναι μια από τις τις σπάνιες φορές, μάλλον η πρώτη, που στέλνω «συλλογικά» ένα μικρό κείμενο.

Η είδηση θα περάσει στα ψιλά, όπως της αξίζει.

Για μας, κάτι σημαίνει.

Το Γαλλικό κομουνιστικό κόμμα, πού έκλεισε σήμερα το συνέδριό του, αφαίρεσε από την κάρτα των μελών του το σφυροδρέπανο.

Αν η μνήμη μου είναι καλή, κατά τη δεκαετία του ’50, υπήρχαν               6 εκατομμύρια αγρότες στη Γαλλία. Σήμερα, μετά βίας, 1 εκατομμύριο.

Ο Αντρέ Γκορζ δημοσίευσε το βιβλίο του Adieux au prolétariat, το 1980. (Ελληνική έκδοση : Αντίο προλεταριάτο, Δεκέμβριος 1986.) Παίρνω την πιο ευνοϊκή, φωτισμένα μαρξιστική, εκδοχή. Διότι προηγούνται κατά πολύ άλλοι.

Κάτι 60 ή 30 χρόνια καθυστέρησης, δεν είναι και τόσο μεγάλη.

Οι πάλαι ποτέ θεωρούμενες επαναστατικές δυνάμεις, έχουν σταματήσει το χρόνο. Ισχυρίζονται πως θέλουν να αλλάξουν μια κοινωνία, που δεν ξέρουν καλά-καλά ποια είναι. Δεν θέλουν να ξέρουν.

Αυτό όμως ισχύει για όλες τις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις.

Βομβαρδίζομαι κάθε μέρα από μηνύματα και ειδήσεις, που μας καλούν να καταδικάσουμε τους κλέφτες. Ναι, αυτό είναι. Αλλά όχι τόσο γιατί έφαγαν λεφτά. Ναι, αυτό το έκαναν. Το πιο βαρύ «κρίμα» είναι άλλο, και είναι όλων. Έχουν κλέψει την ελπίδα. Από τότε, και από πολύ πιο παλιά, που ο Λευτέρης έγραφε : Το κρίμα μας βαρύ – μας γέννησες φτωχούς. 

          Δεν γεννηθήκαμε ωστόσο για να τους πιστεύουμε για πάντα. Και είναι κρίμα να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε αυτούς που πάγωσαν τη σκέψη, σε αυτούς που ασκούν την πολιτική ως επάγγελμα και έκαναν επάγγελμα ακόμα και τη ζωή.
 Σχόλιο: πραγματικά συμφωνώ με τον Νίκο, ο χρόνος δε σταματά, επειδή σταμάτησε το ρολόι των "επαναστατικών δυνάμεων" στη "διχτατορία του προλεταριάτου". Ας ξεπαγώσουμε τη σκέψη μας και ας αναλάβουμε τις τύχες και την αναγέννηση  της ελπίδας το νέο αμεσοδημοκρατικό κίνημα της μετάβασης σε αταξική μετακαπιταλιστική κοινωνία. 

Έρευνα της Metron Analysis:

Ποιο κόμμα θεωρούν οι ερωτηθέντες  ότι βρίσκεται πιο κοντά στον λαό;

 Ο ΣΥΡΙΖΑ καταλαμβάνει την πρώτη θέση( με 22%), ενώ στην δεύτερη θέση αλλά σε μεγάλη απόσταση βρίσκεται η ΝΔ, με την Χρυσή Αυγή στην τρίτη θέση και το ΚΚΕ στην τέταρτη. Το ΠΑΣΟΚ καταποντίζεται κυριολεκτικά(2%) αλλά τα αποτελέσματα στην ερώτηση δεν αφήνουν περιθώρια πανηγυρισμών για κανένα κόμμα: το 29% πιστεύει ότι κανένα κόμμα δεν βρίσκεται κοντά στον ελληνικό λαό.