του Θοδωρή Θεοδωρόπουλου
Το τέλος του μεταπολιτευτικού καθεστώτος -ενός καθεστώτος εχθρικού προς την κοινωνία και εκδικητικού προς κάθε απελευθερωτικό, ανατρεπτικό κοινωνικό αγώνα- όπως κυρίως εκδηλώνεται και αποτυπώνεται στις κοινωνικές διαμαρτυρίες, μαζί με την εντεινόμενη κοινωνική οργή και αγανάκτηση από τα μέτρα που συνεχίζονται, δημιουργούν νέα δεδομένα για τον κόσμο της εργασίας και συνεχίζουν να προκαλούν ρωγμές και τριγμούς στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος και των καθεστωτικών κομμάτων που αναπροσαρμόζουν την πολιτική τους, ώστε να διασώσουν ότι ακόμα σώζεται σε επίπεδο νομής της εξουσίας τους. Παρά τις προσπάθειες των κρατούντων να αποσπάσουν νέα συναίνεση από την κοινωνία και να αποτρέψουν τις εκδηλώσεις κοινωνικής οργής, με την καταστολή κάθε κοινωνικής διαμαρτυρίας που ξεφεύγει από το πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού και της εξουσίας τους, κανένας πλέον δεν πιστεύει ότι η συστημική κρίση και η καταστροφική επέλαση ελληνικού κράτους–κεφαλαίου-τρόικας θα ανακοπούν ή θα ανασχεθούν με ειρηνικές πορείες-λιτανείες ή με κεϋνσιανικού τύπου αιτήματα και στρατηγικές για επιστροφή στην προηγούμενη καπιταλιστική κατάσταση. ή από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της αντίδρασης.... Περισσότερα στο : http://efimeridadrasi.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html |
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012
Δυνατότητες ανατροπής του καθεστώτος της κοινωνικής λεηλασίας και βαρβαρότητας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου