Είναι η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία που κάνει τη συρρίκνωση των δημοσιονομικών πιο ανώδυνη για τους Έλληνες «από κάτω»;

Έφτασε το ποσοστό του 21,4%, ο ελληνικός πληθυσμός, που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία. Δηλαδή σχεδόν 2,3 εκατομμύρια πολίτες,

Ως «κατώφλι» της φτώχειας για ένα άτομο θεωρείται το ετήσιο εισόδημα 6.591 ευρώ, ενώ για μία οικογένεια με δύο εξαρτώμενα παιδιά οι 13.842 ευρώ. Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι ανοίγει και η ψαλίδα της ανισότητας.

Το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 6 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%. Τα στοιχεία της έρευνας αφορούν το 2010, όταν η ανεργία ήταν ακόμα «μόλις» στο 14%, ενώ σήμερα ξεπερνάει το 24%.
 Σε σταθερή αξία το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε από τα 211 δις ευρώ σε 171 δις, πρόκειται δηλαδή για μία συσσωρευμένη πτώση του 19% από το πρώτο τρίμηνο του 2009. Σε σχέση με το 2005, το επίπεδο των λιανικών πωλήσεων έπεσε κατά 24% και κατά 15% όσον αφορά τη διατροφή.

Η ταχύτητα αυτής της πτώσης οφείλεται σε πολλούς παράγοντες βέβαια και όχι μόνο από τα «μνημόνια». Όσον αφορά στη διατροφή ελπίζουμε αυτή η πτώση να ισοσταθμίστηκε σε κάποιο βαθμό από την ανάπτυξη των δικτύων ανταλλαγής για τη διατροφή και από την άμεση αυτοκατανάλωση. Γιατί σ’ ένα δεύτερο επίπεδο η συνεπαγόμενη ανάπτυξη της ανταλλακτικής οικονομίας καταλήγει στην επιτάχυνση της διαδικασίας κατάρρευσης των δημοσιονομικών, αφού αυτή δεν καταγράφεται.. Ολόκληροι τομείς της ελληνικής οικονομίας έχουν σταματήσει, όχι γιατί δεν έχουν πελάτες (ειδικά όσον αφορά τις εξαγωγές), αλλά γιατί δεν μπορούν πλέον να χρηματοδοτήσουν τον κύκλο της παραγωγής τους. Την ίδια στιγμή, άλλοι τομείς βγαίνουν από την επίσημη οικονομία εξαιτίας της ανάπτυξης της ανταλλακτικής οικονομίας.

Πράγματι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι «από κάτω» του ελληνικού πληθυσμού επιζούν πλέον εξαιτίας της ανάπτυξης της ανταλλαγής ή των τοπικών νομισμάτων-συστημάτων πληρωμής. Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος της Ελλάδας βγαίνει –σιγά σιγά στην πράξη– από τη ζώνη του Ευρώ(αλλά και της δραχμής- στη Μαγνησία το σύνθημα που προτείνουμε είναι: ούτε ευρώ, ούτε δραχμή, επιλέγουμε το ΤΕΜ). Και αυτό το φαινόμενο τείνει να επιταχυνθεί. Μ’ αυτό τον τρόπο η de jure έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του Ευρώ, θα έρθει ως επιστέγασμα αυτής της de facto διαδικασίας. Είτε αυτό αρέσει στη τρικομματική κυβέρνηση είτε όχι, εκεί οδηγεί ο στραγγαλισμός της χώρας από τις πολιτικές της.