Η
κατηγορηματική άρνηση του κ. Σόιμπλε στο ζήτημα των αποζημιώσεων για την
περίοδο της κατοχής μπορεί να οφείλεται είτε στην «αποστασιοποιημένη»
αντιμετώπιση του όλου ζητήματος από όλες σχεδόν τις μεταπολεμικές ελληνικές
κυβερνήσεις, είτε στην αλαζονεία ενός «ισχυρού» παίκτη στη διεθνή σκηνή. Εκείνο
που δεν μπορεί όμως να αρνηθεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών είναι το
αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.
Το δάνειο αυτό φέρει τις υπογραφές τόσο της εγχώριας κατοχικής κυβέρνησης, όσο και της ναζιστικής στη Γερμανία (ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναφερθεί ειδικά στις υποχρεώσεις της Γερμανίας γι' αυτό). Πρόκειται για δάνειο, που επιβλήθηκε μονομερώς από τους κατακτητές ναζί, το οποίο ουδέποτε αποπληρώθηκε, παρά τη συναφθείσα σύμβαση.
Το δάνειο αυτό φέρει τις υπογραφές τόσο της εγχώριας κατοχικής κυβέρνησης, όσο και της ναζιστικής στη Γερμανία (ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναφερθεί ειδικά στις υποχρεώσεις της Γερμανίας γι' αυτό). Πρόκειται για δάνειο, που επιβλήθηκε μονομερώς από τους κατακτητές ναζί, το οποίο ουδέποτε αποπληρώθηκε, παρά τη συναφθείσα σύμβαση.
Έστω και
καθυστερημένα, το χρέος αυτό πρέπει να αποπληρωθεί, με τους όρους του Διεθνούς
Δικαίου (αποτίμηση -έντοκη μετατροπή των κατοχικών μάρκων σε ευρώ) σε συναφείς
περιπτώσεις. Ένα χρέος που δεν σβήνει με το πέρασμα του χρόνου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου