Παρατηρήσεις χωρικού

http://yiannismakridakis.gr/?p=2514

 Ως ασυνήθιστος στην ζωή των πόλεων, παρατηρούσα αυτές τις μέρες διάφορα πράγματα. Ας πούμε τα ΚΤΕΛ, τα οποία διαθέτουν στόλους γερμανικών επιβλητικών υπερσύγχρονων οχημάτων, που έχουν αγοράσει με δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ, από δάνεια, και οι ιδιοκτήτες τους αλλά και οι εργαζόμενοι προσπαθούν μέρα προς μέρα να επιβιώσουν κόβοντας εισιτηριάκια στον κάθε χωρικό, μαζεύοντας σπυρί σπυρί τα ευρουλάκια για να τα στείλουν έξω, στις γερμανικές βιομηχανίες και να τους μείνει κάτι να φάνε κι αυτοί.

Παρατηρούσα επίσης κάποιον καθαριστή στο αεροδρόμιο Βενιζέλος (σημειωτέον, εκεί οι ένστολοι καθαριστές, σεκιουριτάδες κλπ είναι πλέον κατά πολύ περισσότεροι από τους πολίτες-πελάτες), ο οποίος γυρνούσε με το καροτσάκι του συνεχώς πάνω κάτω σαν μηχάνημα άψυχο κι άδειαζε τασάκια φορώντας υπερήφανος, και πιθανότατα πολύ ευχαριστημένος που έχει ένα μικρό μηνιάτικο, το γιλέκο της Hochtief.
Μια χώρα εξαρτημένων επιχειρηματιών, μια χώρα εργατών με στολές, με κράνη, με γιλέκα, μια χώρα κοστουμαρισμένων υπαλλήλων και στελεχών απόλυτα εξαρτημένων από τις πολυεθνικές είμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Χαμογελαστοί δούλοι. Τώρα ξεπουλάμε και τους φυσικούς μας πόρους και τη γη μας, για να μην υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα ποτέ να σηκώσουμε κεφάλι. Μια χώρα που θα φοράει γιλέκα αλλά και γραβάτες με φίρμες ξένες στη ράχη και στην πρόσοψη. Τι κατάντια για καθέναν προσωπικά..