Κρίσιμη για τη διέξοδο της χώρας η αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα

Η συζήτηση για τα αγροτικά ζητήματα στη Βουλή, κάθε άλλο παρά φώτισε το παρόν και το μέλλον της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Πρωθυπουργός και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανάλωσαν μεγάλο μέρος των ομιλιών τους σε άσχετα ζητήματα και βασική έγνοια τους ήταν πως θα "διαχειριστούν" προσωρινά τα αιτήματα που προέκυψαν από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών.

Τους ομιλητές δεν τους απασχόλησε καθόλου ότι οι εκροές (το κόστος παραγωγής) διαρκώς αυξάνονται την τελευταία πενταετία, ενώ οι εισροές (απόδοση) αντίστροφα συρρικνώνονται.
Δεν τους απασχόλησε το απελπιστικά μικρό μερίδιο των ποιοτικών βιολογικών προϊόντων στη συνολική αγροτική παραγωγή, η χαμηλή προστιθέμενη αξία, που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες στρεβλώσεις δημιουργούν τεράστια απόκλιση τιμών από το χωράφι στο ράφι.

Αντίθετα, και σε πείσμα της αποστροφής του περί "υπευθυνότητας", ο κ. Σαμαράς υποσχέθηκε σύνταξη στα 62 χρόνια, μετά από σαράντα χρόνια ασφάλιση, αντί των 67 που προβλέπει ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος!

Αλήθεια, δεν γνωρίζει ότι η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ καθιερώθηκε μόλις το 1988 και οι όποιοι δικαιούχοι -στο βαθμό που δεν ξεχάσει την υπόσχεση του και ισχύει φυσικά ως τότε- θα επωφεληθούν της ρύθμισης ύστερα από 15 χρόνια; Ή -ελλείψει σχεδίου για τον πρωτογενή τομέα- έριξε μια ρητορική "μπαλοθιά";

Σε αυτό το μπλοκ δε σταματάμε να προτείνουμε με πιο τρόπο ο αγροδιατροφικός τομέας μπορεί να γίνει ο εφαλτήρας για το ξεπέρασμα όχι μόνο της κρίσης, αλλά και για να περάσουμε σε μια μετακαπιταλιστική οικονομία.

Διαβάστε το κείμενο: http://www.topikopoiisi.com/1/post/2013/01/249.html