Μεταξύ βιωσιμότητας και ατομικής-συλλογικής απελευθέρωσης.
Η συζήτηση για την Αποανάπτυξη και τον Κοινοτισμό
χαρακτηρίζεται από διαφορετικές απόψεις σχετικά με το ρόλο και τη χρήση της
τεχνολογίας. Μπορούμε να τις κατατάξουμε συνεκτικά σε δύο διαφορετικές
κατευθύνσεις: 1) Από τη μία αυτή που θεωρεί το τεχνοεπιστημονικό παράδειγμα σαν
ένα μέρος του προβλήματος και φαντάζεται μια μελλοντική κοινωνία πέρα από την τεχνολογία, απορρίπτοντας ταυτόχρονα τον
ενθουσιασμό για τεχνικές λύσεις που παρατηρείται παγκοσμίως, διότι αυτές οι
εξελίξεις, στον εργαλειακό τους ορθολογισμό, συνεπάγονται μια κυριαρχία πάνω η
φύση.2) Από την άλλη, αυτή που βρίσκει την πρώτη μονόπλευρη θεώρηση, υπερβολικά
απλοϊκή και βλέπει τις τεχνολογικές λύσεις -εάν αυτές επανεξεταστούν και
αντιμετωπιστούν κριτικά- ως συμμάχους στην πορεία προς μια κοινωνία
μετα-ανάπτυξης και κοινοτισμού.
Έχουμε δηλαδή μια βιοφυσική προσέγγιση και μια
κοινωνικο-πολιτική- πολιτιστική προσέγγιση. Αυτές συνδέονται επίσης με δύο
έννοιες της αντίστοιχης συζήτησης :της φέρουσας ικανότητας-βιωσιμότητας
(viability) και των καλών κοινωνικών
πρακτικών για ατομική και συλλογική απελευθέρωση (conviviality).
Όμως αυτές οι δύο προσεγγίσεις δεν είναι εκ προοιμίου
αντιθετικές, ιδίως στο πεδίο των εφαρμογών της τεχνολογίας και καινοτομίας.
Μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σαν δύο συνδυαστικά κριτήρια για την
αξιολόγηση των τεχνολογιών. Για το ποιές είναι επιθυμητές και εφικτές σε κάθε
στάδιο της πορείας προς κοινωνίες αποΑνάπτυξης και Κοινοτισμού…
Thank you for sharing
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://aab-edu.net/