tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post1596637351331837743..comments2022-10-28T16:10:30.148+03:00Comments on Τοπικοποίηση: Μια κριτική του βιβλίου της ΤοπικοποίησηςΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttp://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-5114591550363773509.post-56686307546385602442012-05-04T11:45:43.696+03:002012-05-04T11:45:43.696+03:00"Η αναφορά συλλήβδην και η απόρριψη συλλήβδην..."Η αναφορά συλλήβδην και η απόρριψη συλλήβδην αυτού που αποκαλείτε «δυτικός κόσμος» ή «δυτικός πολιτισμός», χρειάζεται λίγο προσοχή γιατί εμπεριέχει τον κίνδυνο να γίνει μεγάλο κοινωνικό, ιστορικό και κυρίως πολιτικό λάθος."<br /><br />Συμφωνώ ότι υπάρχει κίνδυνος, για όποιον διαβάσει το βιβλίο στα γρήγορα και δεν κάνει δεύτερες σκέψεις, να θεωρήσει ότι η πρόταση της τοπικοποίησης απορρίπτει "συλληβδην" αυτό που αποκαλείται "δυτικός κόσμος και πολιτισμός". Αλλά ο όρος χρησιμοποιήθηκε με την έννοια που του δίνει η κυρίαρχη ιδεολογία των ελίτ σήμερα. Ότι δηλαδή το κυρίαρχο καπιταλιστικό μοντέλο "ανάπτυξης" και κατανάλωσης που επικρατεί στις "αναπτυγμένες" χώρες(που πράγματι συλλήβδην θεωρούνται οι "δυτικές")προτείνεται και προωθείται σε παγκόσμιο επίπεδο, σαν το μοναδικό και ανυπέρβλητο μοντέλο, ειδικά μετά τη κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού"(για μένα κρατικού καπιταλισμού, που πάλι συλλήβδην θεωρήθηκε ότιεφαρμόσθηκε γεωγραφικά στην "ανατολή").<br />Προφανώς και δεν απορρίπτεται από τη μεριά μου συλλήβδην οτιδήποτε παρήχθηκε από τον "δυτικό" πολιτισμό, ιδίως από την κριτική θεωρία στα πλαίσιά του, αλλά και των άλλων εναλλακτικών τρόπων ζωής και πράξης μειψηφιών και κοινωνικών κινημάτων. Ίσα-ίσα που η στρατηγική της Τοπικοποίησης-για άλλη μια φορά όχι ο "τοπικισμός"-στηρίζεται στα δεδομένα της γενικότερης πρότασης της "απο-ανάπτυξης", που έχει διατυπωθεί από θεωρητικούς και κινήματα των "δυτικών" κοινωνιών. Οι προτάσεις για αποκέντρωση, για κοινοτισμό, για ομοσπονδιασμένους δήμους,για (άμεση)δημοκρατία σαν τρόπο ζωής και διακυβέρνησης, για ισοκατανομή πόρων και εξουσίας προέρχονται και από κληρονομιές του "δυτικού" πολιτισμού.<br />Συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρηση "Στην ουσία, λοιπόν, η εναντίωσή μας δεν μπορεί να είναι γεωγραφική, ή γενικά και αόριστα εναντίον του δυτικού μοντέλου. Η εναντίωσή μας είναι απέναντι σε ένα μοντέλο που έχει συγκεκριμένες λογικές, ιδέες, αρχές, και το οποίο λειτουργεί σε κοινωνίες οι οποίες λόγω ακριβώς των αγώνων μας έχουν ανεκτίμητες δημοκρατικές κατακτήσεις και ελευθερία έκφρασης γνώμης, πράξης και καθημερινής ζωής". Όμως η πρότασή μας και προς τους λαούς της "Αλγερίας, Ρωσίας, Κίνας, του Ιράν ή της Κούβας" δεν μπορεί να είναι η "κοινοβουλευτική" δημοκρατία, σαν πιο "προοδευτικό" καθεστώς από τα δικά τους καθεστώτα. Δεν χρειάζεται να κάνουν και αυτοί πρώτα την εμπειρία της "κοινοβουλευτικής"(έστω και σαν καρικατούρα της), για να δουν την αποτυχία της, στην οποία αποτυχία της στη "δύση"(και εδώ τα εισαγωγικά όχι με την γεωγραφική έννοια, αλλά με την καθεστηκυία) νομίζω ότι συμφωνούμε.<br />Επίσης το ιδανικό μας δεν μπορεί να είναι αυτό του "νεωτερικού" ατόμου, που φαντασιώνεται ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει και να είναι ο "εαυτός του", χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον διπλανό του, αλλά και τις δυνατότητες των περιορισμένων πόρων του πλανήτη. Δε μπορεί να "φοράει ότι του αρέσει", αν η γούνα που θέλει<br />προέρχεται από είδη ζώων, που για αυτό το λόγο εξαφανίζονται ή αν τα καταπληκτικά παπούτσια αναρίχησης που επιθυμεί τα κατασκευάζουν φθηνά παιδιά και γυναίκες στο Μπαγκλαντές ή την Ταϋλάνδη.<br />Ο κυρίαρχος ανθρωπολογικός τύπος και οι τρόποι ζωής που διαμορφώθηκαν από το κυρίαρχο καπιταλιστικό "δυτικό" μοντέλο, θα χρειασθεί να ξεπερασθεί, αν θέλουμε να υπάρξει μέλλον και για τις επόμενες γενιές.ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣhttps://www.blogger.com/profile/02734413565476569753noreply@blogger.com